Justina's blog: Cambodia

10.apríl komum við til Cambodiu það sást strax að þetta er fátækt land allir bjuggu í kofum með skjóli en auðvitað komu falleg hús inná milli. Lyktin var ógeðsleg því það er rusl útum allt a götum. Svo er rosa mikið af vespum hérna meira en af fólki til að ferðast milli staða. Það er stundum bara 6 á einni vespu og svona 20.manns á pallbíl.

Um kvöldið fórum við að skoða skóla sem krakkarnir voru í, fyrst var farið með okkur i gamla skólann sem voru dimm herbergi og steypa engin leiktæki fyrir krakkana. Þegar við komum, komu ungu krakkarnir og vildu leika við okkur algjörar dúllur en í dag er þessi skóli notaður fyrir fátækar fjölskyldur til að búa í. Svo fengum við að fara og skoða nýjan skóla þeirra sem heitir New Hope það var einn ástrali sem safnaði fyrir að byggja þennan skóla með því að hlaupa einhverja marga km man ekki alveg. Í þessum skóla eru 800 nemendur og er kennsla þeirra á ensku því það er hugsað úti framtíð þeirra. Þau ættleiða marga krakka og gefa fjölskyldum þeirra styrk svo barnið þeirra gæti fengið menntun í staðin fyrir að það myndi þurfa að vinna til að halda fjölskyldunni uppi. Við fengum að fara í kennslutíma hjá krökkunum og þau voru svo dugleg að ég gat ekki hætt að brosa úr gleði.

Við skoðuðum einnig temples í Angkor wat skoðuðum 3 temples og það tók 4 tíma en það er um 100 temples í Angkor wat en það myndi taka heila eilíf að skoða þau öll þannig hann sýndi okkur bara mest spennandi temples, þetta var mjög áhugavert og flott.

Killing fields er eitt það sorglegasta safn sem ég hef farið að skoða. Pol Pot and Dutch ákvörðu að drepa og pynta öll vel menntuð fólk og fjölskyldur þeirra því þeim fannst þau vera of hátt sett í samfélaginu. Það voru drepin um 3.milljón manns. Þau voru pynt til dauða þau voru lamin, stungin, drykkt og gefið þeim rafmagnssjokk og börnin voru haldin á fótum og kastað þau síðan í tréin. Á safninu sástu hauskúpurnar, beinin og fötin þeirra. Beinin og fötin eru ennþá að finnast í sandinum sem þau voru grafin þannig þú sást bara bein útum allt af fólkinu. Svo var farið að skoða fangelsið þar voru myndir af þessum öllum pyntingum þetta er virkilega ógeðslegt og maður var bara sorgmæddur að einhver gæti gert þetta við allt þetta fólk, en 7.kallar og 4.börn lifðu af sem ég skil ekki hvernig. En það er ekki svo langt síðan þetta gerðist árið 1975.

Fólkið í cambodiu er mjög vingjarnlegt og það var gaman að kíkja útá lifið og kynnast næturlífinu þeirra en það er bara eins og alls staðar annarstaðar haha nema kannski bara miklu meira af ferðamönnum heldur en heimafólki.

Seinustu dagana eyddum við í sihanoukville, við fórum í bátsferð til e-h eyju og eyddum þar heilum degi. Stoppuðum til að snorkla í smá tíma á leiðinni sem var mjög skemmtilegt. Þegar við komum til baka þurftum við að fara halda uppá nýtt ár hérna í cambodiu. Það er rosalega öðruvísi en heima hér er hellt vatn á hvorn annan og barnapúður. Fórum á einhvern bar til að fagna nýja árinu og þegar klukkan var tólf byrjaði fjörið þau kveiktu bara á krananum og skvettu á alla maður var rennandi blautur og þetta var í svona klukkutíma svo byrjuðu allir að hella barnapúðri yfir mann líka þannig hugsið ykkur hvernig maður leit út en það var samt ótrulega gaman að fá að upplifa hvernig þau halda uppá nýtt ár og ennþá skemmtilegra að fá að taka þátt í því.

Næst var haldið til Vietnam þar var eytt 10.dögum.